Solo reizen met een twist: de tijdelijke travel companion als gamechanger

Ik hield mezelf jarenlang voor dat ik de perfecte solo-reiziger was. Geen compromissen, geen gedoe met andermans wensen, lekker m’n eigen ding doen. Bullshit. Want eerlijk? Soms stond ik voor het mooiste uitzicht ter wereld en dacht ik: “Shit, dit wil ik met iemand delen.” Maar ik was te koppig om dat toe te geven. Tot ik in Istanbul per ongeluk een dag met een lokale gids boekte omdat ik de verkeerde knop had ingedrukt op een website. Best day ever. Opeens snapte ik het – je hoeft niet te kiezen tussen solo vrijheid en gezelschap. Je kunt kiezen wanneer je wat wilt. Een tijdelijke travel companion voor die momenten dat je sociale energie nodig hebt, en verder gewoon lekker je eigen gang gaan. Game changer. Nu plan ik bewust momenten van gezelschap tijdens mijn solo trips. Werkt perfect, en ik hoef niet meer te doen alsof ik het helemaal alleen zo geweldig vind.

Dat moment toen Ahmed me het échte Istanbul liet zien

Die gids in Istanbul, Ahmed, was eigenlijk gewoon een student die wat bijverdiende. Maar die gast kende elke steen in die stad. We zouden drie uur doen, werden het acht uur. Hij nam me mee naar plekken waar geen enkele toerist komt. Zijn oma’s buurt, waar we thee dronken met oude mannen die schaakten op straat. Een ondergronds restaurant waar je alleen kwam als je iemand kende. Ik at dingen waarvan ik de naam nog steeds niet weet, maar die zo lekker waren dat ik er nu nog van droom. Solo had ik die dag gewoon de standaard route gelopen, wat foto’s gemaakt, done. Met Ahmed werd het een avontuur. Hij vertelde over zijn studie, zijn dromen, zijn frustraties over toeristen die alleen de oppervlakte zien. Ik vertelde over mijn werk, waarom ik solo reis, hoe het voelt om altijd de buitenstaander te zijn. Echte gesprekken, echte verbinding. Voor één dag had ik een vriend in een vreemde stad.

Apps voor mensen die niet van blind dates houden

Oké, ik geef toe – ik was eerst super sceptisch over die apps waar je andere reizigers kunt ontmoeten. Voelde een beetje als Tinder voor toeristen, en dat is niet mijn ding. Maar een vriendin van me zei: “Gewoon proberen, wat kan er gebeuren?” Dus download ik die app voor Barcelona. Vind iemand die ook naar dat Dalí museum wil. Denk: worst case scenario, ik ga gewoon alleen verder. Blijkt een kunstlerares uit Denemarken te zijn die alles wist over surrealisme. Vier uur lang heeft ze me dingen uitgelegd die ik anders nooit had begrepen. We gingen daarna nog even koffie drinken, uitgewisseld wat verhalen, en toen gingen we allebei weer onze eigen weg. Perfect. Geen gedoe, geen verwachtingen, gewoon een fijne dag met iemand die dezelfde interesse had. Nu gebruik ik die apps regelmatig. Niet voor elke dag, maar voor die specifieke dingen die leuker zijn met z’n tweeën.

Hostel randomness die je reis maakt

Hostels zijn eigenlijk net een loterij – je weet nooit wat voor mensen je tegenkomt. Vorige zomer in Praag sliep er een Australische backpacker in mijn kamer die de volgende dag naar hetzelfde stadje wilde als ik. Marcus, geloof ik. Of Michael? Whatever, leuke gast. We deelden de treinrit, liepen samen door die sprookjesstad, aten lunch bij een local restaurant dat hij op internet had gevonden. Geen diepgaande vriendschap voor het leven, gewoon een gezellige dag. ’s Avonds gingen we allebei ons eigen ding doen. Simpel. Maar die dag was tien keer leuker dan wanneer ik alleen was geweest. We vulden elkaar aan – hij was goed in navigeren, ik sprak een beetje Tsjechisch van een ex-vriendin. Soms ontstaan die connecties gewoon vanzelf als je er open voor staat. Je hoeft niet te forceren, het gebeurt of het gebeurt niet.

De kunst van social energy management

Hier is het ding: solo reizen is mentaal best zwaar. Constant nieuwe mensen ontmoeten, in verschillende talen proberen te communiceren, je weg zoeken, beslissingen nemen zonder iemand om mee te overleggen. Uitputtend. Soms heb je gewoon behoefte aan normaal contact met iemand die je taal spreekt en jouw humor snapt. Maar niet de hele dag. Dat is waar tijdelijke travel companions zo perfect zijn. Je kunt die sociale batterij opladen zonder je vrijheid op te geven. Een avond samen eten en bijpraten, de volgende dag weer lekker alleen een museum doen. Een middag samen wandelen, ’s avonds elk naar je eigen kamer. Die flexibiliteit is zo waardevol. Je bepaalt zelf de dosering. Lovely Isa snapt dit concept ook – soms wil je gewoon iemand bij je hebben zonder alle complexiteit die bij langdurige reispartners komt kijken. No strings attached, gewoon gezelschap wanneer je dat nodig hebt.

Waar vind je deze magische mensen dan

Praktisch advies tijd. Ten eerste: stop met doen alsof je het helemaal alleen wel redt en geen mensen nodig hebt. Dat is toxic masculinity bullshit, ook voor vrouwen. Wees gewoon eerlijk – je reist solo, maar zou graag bepaalde dingen samen doen. Vraag bij je hotel of hostel of er andere solo-reizigers zijn. Join walking tours – daar zitten altijd mensen die openstaan voor contact. Check Facebook-groepen van je bestemming, daar posten mensen voortdurend dat ze iemand zoeken voor activiteiten. Restaurants met communal tables zijn goud. Kookworkshops, yoga classes, pub crawls – overal waar mensen met hetzelfde doel komen. Wees niet weird over het feit dat je solo reist, de meeste mensen vinden het juist cool. En ja, soms loopt het niet zoals je hoopt. Dan ga je gewoon alleen, no big deal. Maar vaak loopt het beter dan je verwacht. Je moet het gewoon proberen en kijken wat er gebeurt.

Maak je huis base camp voor andere avonturiers

Nu het leuke deel – je kunt dit hele concept ook thuis toepassen. Maak je huis de plek waar reislustige mensen samenkomen. Organiseer potluck diners met reisthema’s, hang een wereldkaart op waar mensen hun trips kunnen markeren, zorg dat je altijd verhalen hebt om te delen. Werd mijn woonkamer het afgelopen jaar het onofficiële reisplanningscentrum van mijn vriendenkring. Mensen komen langs om routes te bespreken, foto’s te laten zien, partners te zoeken voor trips. Vorige maand nog twee vrienden aan elkaar gekoppeld die nu samen naar Vietnam gaan. Mijn keukentafel heeft meer reisplannen gezien dan menig reisbureau. Het is verslavend – je speelt connectiemaker tussen mensen met dezelfde passie. Plus je hoort altijd de beste verhalen uit eerste hand. Zorg voor comfortabele zitplekken, goede koffie, misschien wat reisboeken en landkaarten. Voor je het weet ben je de go-to persoon voor iedereen die een avontuur plant. En wie weet vind je zo je volgende tijdelijke travel companion voor je eigen trip.